-
1 skołowaci|eć
pf (skołowacieję, skołowaciał, skołowacieli) vi pot. 1. (zdrętwieć) to stiffen, to become dumbstruck- język mu skołowaciiał he became tongue-tied ⇒ kołowacieć2. (stracić przytomność umysłu) to get dizzy- skołowaciiał od ciągłego pośpiechu constant hurry made him dazed and confused ⇒ kołowaciećThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skołowaci|eć
Перевод: с польского на все языки
со всех языков на польский- Со всех языков на:
- Польский
- С польского на:
- Английский